Pierwsza część gamingowej serii z Wiedźminem w tytule miała swoją premierę już prawie 10 lat temu! Dziś jej twórcy dosłownie toną w morzu zasłużonych nominacji i nagród za najnowszą, trzecią odsłonę, ale my chcemy na chwilę zabrać Was na początek przygody z Geraltem w roli głównej. [UWAGA MINI SPOILERY] W trzecim akcie bohater wraz z Triss uczestniczy w eleganckim przyjęciu u Leuvaardena. Wiedźmin ma okazję zamienić kilka słów z gośćmi, między innymi z królewną Addą, którą próbuje podpytać o istotne sprawy polityczne. Adda jednak oznajmia mu, iż na pytanie odpowie dopiero, gdy Geralt odgadnie, na co ma ochotę i w dodatku dostarczy jej odpowiednią potrawę. Bohater z pomocą Talara i Velerada dowiaduje się, iż królewna upodobała sobie mięso katoblefasów. W zdobyciu tak rzadkiego produktu nieoceniona okazuje się Triss, która wyczarowuje iluzję mięsa, a Geralt dzięki temu podaje królewnie krwistego tatara z katoblefasa, z odrobiną pieprzu oraz surowym żółtkiem. Adda wniebowzięta podaną potrawą odwdzięcza się propozycją prywatnej sesji „politykowania”w alkierzu. [KONIEC SPOILERA] Tatar jak to tatar, jest tradycyjną przystawką z surowego mięsa. Dodatki wspomniane w grze także nie wprowadzają żadnej innowacji. Chociaż sam katoblefas to już inna bajka – gra nie wyjawia żadnych szczegółów na temat tego stworzenia. Źródła internetowe podają, że wzmianki o nim pojawiły się już w czasach antycznych, a sam katoblefas jest legendarnym stworzeniem z Etiopii. Z wyglądu podobny jest do byka lub bizona z przerośniętą, ciężką głową, gęstą grzywą i brwiami oraz przekrwionymi oczyma, a dodatkowo potrafi zabijać swym wzrokiem. Może polskie krowy nie mają tych wszystkich przymiotów, ale w tym przypadku są chyba najbliższym i ogólnodostępnym zamiennikiem, którego można użyć zamiast mięsa katoblefasów. Dlatego zdecydowaliśmy się na dość tradycyjne, acz przykładne przygotowanie tatara tak, aby było po królewsku. Jeśli chcecie zaszaleć, to możecie pokusić się o polędwica wołową i oliwę truflową jako dodatek, ale uważamy, że dobrego tatara można zrobić też z tańszych części mięsa i z użyciem tradycyjnych dodatków. W opisie przygotowania zamieściliśmy wszystkie niezbędne hinty do uzyskania tej przepysznej przystawki. Dzięki temu będziecie mogli nie tylko sami spróbować tego specjału, ale i wyrywać na to głodne przedstawicielki płci pięknej. Wtedy nawet Triss nie będzie Wam potrzebna do wyczarowywania iluzji mięs i innych przyjemności 😉
PRZYGOTOWANIE
KUPNO MIĘSA
Dobrej jakości mięso od zaufanego sprzedawcy to podstawa tatara – mięso spożywamy na surowo, więc warto zadbać o dobre źródło. Jak wspomnieliśmy, najlepsza do tej przystawki jest polędwica, która jest jednak bardzo droga. Zamiennie można użyć innych chudych kawałków wołowiny, np. z rostbefu czy udźca. Możecie też zapytać sprzedawcy – jeśli naprawdę zna się na swoim fachu, to najlepiej doradzi Wam przy zakupie. Warto sprawdzić czy zakupione mięso jest sprężyste (po naciśnięciu palcem powoli wraca do swej pierwotnej formy), powinno mieć też delikatny, lekko metaliczny zapach. Kolor zależny jest od części i wieku zwierzęcia, zazwyczaj jest purpurowoczerwony (młodsze kawałki są nieco bledsze, np. jak u nas).
DODATKI
Tatar można jeść z różnymi dodatkami, najczęściej są to drobno pokrojone kiszone lub marynowane w octowej zalewie ogórki, cebula, grzybki marynowane, musztarda, kapary, a w burżujskich okolicznościach nawet oliwa truflowa, którą można dodać na etapie mieszania lub polać nią gotową potrawę. U nas zazwyczaj królują właśnie ogórki, cebula i musztarda francuska, które każdy dodaje sobie już na talerzu i samodzielnie miesza z mięsem. Dodatki można zmieszać z mięsem już wcześniej, ale wg nas wołowina zdąży za bardzo przejść ich aromatem. Wybór sposobu jak zwykle należy do Was.
1. SIEKANIE MIĘSA (5-10min)
Mięso na tatar można skrobać, siekać lub mielić – pierwsza opcja jest najtrudniejsza i bardzo pracochłonna, ale podobno najlepiej wpływa na strukturę dania (unikamy twardych włókien). My wolimy pośrednią wersję, czyli siekanie. Jeśli robicie porcje dla kilku ludzi, lepiej zmielić mięso, żeby oszczędzić sobie czasu (bólu rąk także).
Mięso przed obróbką powinno być dobrze schłodzone i umyte. Przy krojeniu pamiętajcie, że wołowinę należy kroić W POPRZEK włókien, nigdy wzdłuż. Do krojenia używajcie bardzo ostrego noża.
Kawał mięsa oczyszczamy z wszelakich błonek. Najpierw kroimy nasz kawałek na plastry, później na paski i malutkie kawałki. Na końcu siekamy całość do uzyskania bardzo drobnej konsystencji.
2. WODA + OLEJ + PIEPRZ (2 min)
Posiekanie mięso wrzucamy do miski, wlewamy zimnej gazowanej wody (pozwoli utrzymać ładny kolor mięsa i wpłynie na pulchność masy) oraz nieco oleju. Całość mieszamy ręką przez ok. 1 min, „masując” mięso palcami. Otrzymana masa powinna być lekko błyszcząca i miękka. Pod koniec dodajemy szczyptę soli, nieco pieprzu (resztę soli i pieprzu dodamy w fazie podania), mieszamy i przechodzimy do kolejnego kroku.
3. ŻÓŁTKO (3 min)
Z mięsnej masy formujemy 2 kulki z wgłębieniem na żółtka i układamy na talerzach. Jajka wkładamy do miski i zalewamy wrzątkiem, który po 5 sekundach wylewamy (zapobiegnie to ewentualnej salmonelli). Żółtka oddzielamy od białek i umieszczamy je we wgłębieniu mięsnej kulki (z pozostałych białek możecie zrobić sobie biały omlet lub zamrozić w pojemnikach dla późniejszych zastosowań).
PODANIE
Obok mięsa umieszczamy posiekane dodatki (jeśli macie oliwę truflową – lekko polewacie nią mięso), a mięso z żółtkiem obsypujemy jeszcze szczyptą gruboziarnistej soli i świeżo mielonego pieprzu. Mieszamy wszystko na talerzu i zajadamy. Udane kulinarne doznania gwarantowane. Na cześć królewny Addy i intensywnego „politykowania”!
POLECAMY RÓWNIEŻ PRZEPISY Z WIEDŹMIŃSKIEGO UNIWERSUM OD RIVSKI WŁÓCZĘGA!
TOSTY ZIOŁOWE I BAGIETKA Z PASTĄ RYBNĄ
„WIEDŹMIN. DOM ZE SZKŁA” – BIGOS NA ŚLIWKACH
ZALEWAJKA MAHAKAMSKA
„Pod Dzikiem i Jeleniem” – KASZA Z KAWAŁKAMI WIEPRZOWINY I SOSEM CEBULOWYM
SANDACZ W TYMIANKU
* dane dotyczące wartości energetycznych i odżywczych, czasu wykonania oraz ceny są jedynie szacunkowe i mogą odbiegać od rzeczywistości